Soms lijkt het alsof mijn lichaam en geest in twee werelden leven. Aan de ene kant wil ik niets liever dan gewoon rusten, stilzitten en niks doen, maar aan de andere kant voelt het alsof ik pas echt kan ontspannen wanneer ik bezig ben. Het is een vreemd soort rusteloosheid, alsof ik alleen maar tot rust kan komen door iets te creëren, iets met mijn handen te doen.
Kleuren is voor mij die ontsnapping. Elke keer dat ik mijn potloden oppak en de lijnen van een tekening begin in te vullen, voel ik de spanning langzaam van me afglijden. Het lijkt misschien simpel, maar voor mij is het zoveel meer. Het is als een vorm van meditatie waarin ik mezelf verlies in de kleuren en patronen, terwijl mijn gedachten kalm en stil worden.
Er is iets magisch aan de manier waarop kleuren op papier verschijnen. Het brengt me in het moment, weg van alle zorgen en verantwoordelijkheden. Dat ene moment, waarin ik iets kleins en moois creëer, geeft me de ruimte om diep adem te halen en gewoon te zijn. Het is mijn manier om, al is het maar voor even, de hectiek van het leven stil te zetten en echt te ontspannen.
Reactie plaatsen
Reacties